Mediumchat
Lief mensenkind, Ik denk de laatste tijd steeds weer aan de veelvuldige gesprekken die ik heb op de chat over woede en haat. In mijn gesprekken probeer ik altijd uit te leggen hoe deze heftige emoties je alleen verder weg van jezelf brengen, steeds meer uit je eigen kracht halen.
Het is inderdaad heel moeilijk om niet boos te zijn als je bedrogen bent door een partner, of als iemand je opzettelijk pijn heeft gedaan en je daar nog steeds de gevolgen van ervaart. Maar iemand haten is iets dat niet de ander maar juist onszelf enorm veel kwaad doet.
Ik heb in het verleden een enorme haat gevoeld voor iemand. Iemand die mij vreselijk veel pijn had gedaan en daar ervaarde ik dagelijks, jaren lang zelfs, de gevolgen van. Alles in mijn leven stond in het teken van wat mij aangedaan was en in de loop van de jaren werd verdriet omgezet in woede en uiteindelijk in haat. Alles overheersende haat!
Op een avond in het jaar 1997, tijdens een gesprek met iemand kreeg ik de opmerking; “ Lieverd, misschien is het tijd dat je gaat vergeven?”
Ik kan niet verwoorden wat een uitbarsting er ontstond in mij, een enorme woede gevolgd door een tranendal die maar niet scheen te eindigen. Hoe kon iemand dit van mij vragen? Hoe kon het toch zo zijn dat diegene vond dat ik iemand moest gaan vergeven die mij zoveel pijn had gedaan?
Nadat mijn uitbarsting tot een einde kwam en ik weer enigszins rustig genoeg was hoorde ik eindelijk wat er gezegd werd. Wat diegene mij probeerde te vertellen. Ik ging begrijpen wat er bedoelt werd met vergeven…
Mijn woede, mijn haat deed diegene helemaal geen pijn. Het hielp mij zeker niet om uit mijn eigen pijn te stappen, eigenlijk hield het de pijn alleen maar verder in stand. Mijn woede, mijn haat werd ook gevoed door mijzelf door mijzelf steeds weer opnieuw dezelfde vraag te stellen; waarom?
Er was geen antwoord op die vraag en hierdoor voelde ik me alleen maar meer machteloos, dag in dag uit, jaar in, jaar uit!
Je kunt je voorstellen, de woede, deze gevoelens van haat die ik al ruim 20 jaar bij me droeg, die hadden niks opgelost. Er was niks veranderd ten goede in mijn leven. Eigenlijk hadden ze mij verder gebroken en degene die ik zo haatte, die had nergens last van. Sterker nog, diegene was zelfs al overleden!
Die dag realiseerde ik mij dat de enige die mij al die jaren zoveel pijn deed, ikzelf was. Ik liet het toe dat wat mij aangedaan was niet stopte. Ik liet het toe dat de pijn en verdriet die er in het begin waren zich uitbreidde in woede en onvoorstelbare haat.
En wat had ik ermee bereikt? Helemaal niks!
Het was inderdaad tijd om te gaan vergeven, maar hoe doe je dat in hemelsnaam? Wat is vergeven?
Voor mij was het in die tijd goed om te praten over wat mij aangedaan was. Die avond kreeg ik voor het eerst duidelijkheid over het woord en de daad vergeven. Vergeven is niet goedpraten, vergeven is een ander woord voor los laten. Vergeven houd in dat de pijn die je aangedaan is los gelaten wordt. Het houd in dat jij jezelf de kans, de mogelijkheid geeft weer verder te kunnen leven in het heden en met een schone lei te kunnen beginnen.
Vergeven houd in dat wat je voelt en zo naar is niet meer accepteert als van jezelf. Je laat los en legt het weg. Ik realiseerde mij ook dat de vraag waarom geen enkel doel had gehad. Het ging niet om het waarom?
Het ging om het niet langer accepteren van de pijn, uit een slachtofferrol stappen die mij al jaren gevangen hield. Dat moment van besef, diep besef was het moment dat ik mij eindelijk bevrijd voelde.
Bevrijd jezelf uit een gevangenis gevuld met haat. De gevangenis waarin ik ook geen liefde meer kon ontvangen, laat staan geven aan anderen.
We denken dat wanneer we boos zijn op iemand of iemand zelfs haten, dat we de ander terug pakken ermee, op de één of andere wijze de ander laten weten en zien maar vooral voelen wat diegene ons aan heeft gedaan, maar niks is minder waar.
Verraad doet pijn
De ander heeft meestal geen benul van wat jij voelt, en al helemaal geen belangstelling! Jouw woede wordt niet aangenomen, waardoor het enige resultaat is dat jij het steeds bij je draagt en jij degene bent die jezelf enorm tekort doet. Het is inderdaad pijnlijk wanneer er verraad is….maar onthoud dat wanneer je besluit te leven in woede, wanneer je besluit de ander, wie het ook is geweest, te haten, je alleen jezelf pijn doet, jezelf tekort doet, jezelf beetje bij beetje verder breekt.
De ander, die leeft zijn of haar leven, terwijl jij jezelf gevangen houd in het verleden!
Je kunt een ander niet veranderen wanneer diegene zelf niet wil veranderen. Je kunt alleen jezelf veranderen. Jij kunt besluiten om van jezelf te gaan houden. Besluiten om elke nieuwe beslissing die je in je leven neemt ook echt met jou te maken heeft en altijd vanuit de basis, liefde voor jezelf.
Laat inderdaad los, het zij de situatie of te wel de persoon die jij als schuldige beschouwd. Je praat niks goed, het enige dat je doet is jezelf je eigen leven terug geven waar je recht op hebt.
Geef jezelf dit cadeau, gun jezelf de liefde die je verdiend en laat je leven niet vastlopen op emoties die je niks zullen brengen buiten meer isolement en verdriet…
Liefs, Lua
