Mediumchat
Ja maar, IK...
Er komen nogal wat gesprekken voorbij op een dag, en wat mij de laatste tijd - met name bij heel erg gevoelige mensen - opvalt is het zinnetje: 'Ja maar, ik...'
'Ik vind'
'Ik wil'
'Ik heb het nodig dat ik nog een keer met hem kan praten.'
'Ik... en vul zelf verder de rest maar in.
Gefeliciteerd, je bent verliefd op een persoon waarvan jij vindt dat hij de liefde van je leven is. Je geeft flink gas en stuurt hem veel lieve berichtjes. Je volgt hem op Facebook, Instagram en WhatsApp. Op een donkere dag kom je erachter dat hij er anders over denkt dan jij. Sterker nog, je hebt een foto gezien van hem en zijn nieuwe vriendin op Facebook. Natuurlijk kan dit in jouw ogen helemaal niets worden. Je bedenkt dat dit vast zomaar een tijdelijke fase is die jouw ware liefde nodig heeft, zodat hij uiteindelijk kan ontdekken dat jij de enige echte bent. Jij weet zeker dat je (weer) een relatie met hem krijgt, want jij hebt gevoeld dat die ene persoon 'de ware' is (of een term die ik de laatste tijd steeds voorbij zie komen, je tweelingziel). Helaas voor jou denkt jouw ware daar totaal anders over, maar dat is vast even een tijdelijke vergissing van hem. Jij weet namelijk helemaal zeker dat hij gevoelens voor je heeft en dat het goed komt tussen jullie. Dat is immers de bedoeling van het tegenkomen van 'de ware of je tweelingziel' toch?
Vervolgens komen er zinnen voorbij als;
'Ja maar, ik snap het wel hoor, want hij zit nog in een andere relatie en hij heeft medelijden met haar, dus daarom duurt het zo lang.'
'Ja maar, ik snap het wel hoor, want ze hebben kinderen en daarom kan hij daar niet weg hè?'
'Ja maar, ik kan hem niet loslaten, en ik wil nog een keer met hem praten want anders kan ik niet afronden.' Kijk eens goed naar deze zin, er staat 3 keer ik in.
-Met andere woorden; dit gaat dus over jouw loslatingsproces en helemaal niet over het zijne. Stel je nu eens voor dat hij totaal geen behoefte heeft aan een gesprek? Hoe los je dat dan op? Hoe ga jij verder met je leven, als hij niet openstaat voor het gesprek wat jij nodig hebt?
'Ja maar, hij heeft wel gevoelens voor me, alleen weet hij het nog niet want hij heeft bindingsangst.'
-Mag ik je vragen wie je voor de gek houdt? Geloof me, als iemand echt knetterverliefd is en er voldoende gevoelens aanwezig zijn, dan speelt bindingsangst geen enkele rol.
'Ja maar, hij is soms wat depressief en dan heeft hij wat tijd voor zichzelf nodig.'
- Heb jij jezelf ooit verdiept in wat een depressie is, en wat het betekent om met een depressief persoon een relatie aan te gaan?
'Ja maar, ik heb met jouw collega's gesproken en die vertellen me heel iets anders, want zij zeggen dat het goed komt.'
-Lieverd, ik kan niets met deze informatie. We doen allemaal ons best. Mijn collega's doen goed werk op hun manier, maar ik werk op mijn manier. Maar weet je? Ik hoop zo voor je dat ik fout zit, tijd is je beste vriend en die zal het ons beiden leren, nietwaar?
Ik snap je, echt waar. Ik snap je zelfs zo goed dat ik er zelf ook wel eens ben ingetuind. En natuurlijk, jij bent jij en je doorloopt je eigen levenspad. Maar ik begrijp ook als geen ander dat jij jezelf een beetje voor de gek houdt. Ik begrijp het zelfs nog dat je jezelf heel erg hebt vastgehouden aan wat collega's je vertelden. Maar... Gaat er na verloop van pakweg zo'n half jaartje echt geen belletje bij je rinkelen? Begint er dan niet ergens in je achterhoofd een muisje te knabbelen en knagen waarvan je denkt: 'Misschien is het een beter plan dat ik hem loslaat en dat ik me op mezelf te ga richten?'
Feit is dat je nog net niet begon je trouwkoetsen te bestellen, terwijl jullie elkaar daar nog lang niet goed genoeg voor kenden. Je was al vele stappen verder dan hij, en dacht al in relatietermen. Terwijl hij de tijd wilde nemen je op het gemak te leren kennen. Je hebt ieder signaal opgepakt en ingekleurd op jouw manier, terwijl hij daar helemaal niet mee bezig was.
Een onderwerp als de liefde is prachtig maar onthoud heel erg goed dit onderste stukje.
In een relatie is er tweerichtingsverkeer, en is er belangstelling van beide kanten én de wil om samen de liefde met elkaar te delen. Komt het slechts alleen van jouw kant? Krijg jij op een bepaald moment het gevoel dat je aan een dood paard moet trekken, of is er van zijn kant geen enkele vorm van spontaan contact en ben jij de enige die steeds berichtjes stuurt? Trek dan je conclusies en ga er eens over nadenken om voor jezelf te kiezen. Dat is geen egoïsme maar zelfliefde. Geloof me, als jij het aandurft hem los te laten en ruimte voor iemand anders te maken, dan komt wel iemand op je pad met wie het je lukt een mooie gelijkwaardige relatie op te bouwen. Ieder mens verdient de Jackpot, in plaats van de Poedelprijs. Jij ook!
Fijne dag,
Liefs Yve
